Laatste adem – Ahmed Bukhatir

– Laatste adem –
Ahmed Bukhatir

Rondom mij hoor ik ach en wee Een doffe snik,
een droeve zucht Ik hoor hun stappen langzaam gaan
En weet mijn ziel moet vliegen gaan Ineens is daar een kille wind In alle hoeken van mijn ziel
Mijn laatste adem blaas ik uit Het is zover, ik moet nu gaan Het is dus waar, maar nu te laat
Voor elke ziel komt ooit de tijd
Dat hij ooit het lichaam verlaten moet
Zijn eeuwig lot tegemoet
Neem nu mijn woorden toch ter harte
Misschien is ‘morgen wel jouw tijd
Nu komt ‘t aan op hemel en hel
Maak je keus en talm niet
Kom op mijn broeders laat ons bidden
Beslis vandaag , en stel niet uit
Oh God! Oh God! Ik kan niet zien!
Mijn ogen zijn verblind
Ben ik nog mezelf Of is mijn ziel op een dwaalspoor gebracht, en gedwongen om een onschatbaar prijs te bidden
Helaas in stof, keren wij allen terug
Sommigen zullen zich verheugen, terwijl anderen branden
Als ik dit voordien wist, het leven is zo kort, en nu komt mijn beurt
Mijn ziel daalt neer
Ze leggen mij (met mijn ontsierd verslag) Zij huilen, niet wetend, ik schreeuw slechter, want zij gaan naar huis Ik zie mijn
GOD onder ogen
Neem mijn woorden toch ter harte
Misschien is’t morgen wel jouw tijd
Nu komt ‘t aan op hemel en hel
Maak je keus en talm niet
Kom op mijn broeders laat ons bidden Beslis nu, en stel niet uit